Християнската вяра и демокрацията
- Детайли
- Двери
В края на септември група американски професори с християнски убеждения от различни университети в САЩ, сред които и православни, публикуваха декларация, която предлага християнски отговор на онези предизвикателства, с които се сблъсква демокрацията и които вълнуват и православните християни както в САЩ, така и по света. Изразявайки своята загриженост, изявлението предлага на епископите, свещениците, пастирите и миряните основа за разглеждане на тези проблеми в различните общини.
Съединените щати се изправиха пред криза на демокрацията, а Църквата в Америка – пред изпитание на вярата. Демокрацията беше атакувана, изправена пред нови заплахи в нашата страна и нови предизвикателства по света. Свидетелството за „вярата, веднъж предадена на светиите“ (Иуда 1:3), беше изопачено и опорочено – особено за новото поколение.
Декларацията на независимостта показва, че демокрацията е не само политическа система, но и утвърждаване на етична позиция. В дните на пагубна поляризация сме принудени отново да решаваме фундаментални въпроси за държавното управление, обществения живот, общите ценности и ролята на вярата в оформянето на общото ни бъдеще. Нарастването на антидемократичните настроения и националистическите идеологии застрашава общия ни живот, мира в обществото и в целия свят. Като последователи на Христос ние се стремим да повлияем на тази ситуация с яснота и смелост, милосърдие и убеденост, опирайки се на твърдата основа на нашето нравствено самосъзнание и богословски традиции, за да формулираме наново богословието на демокрацията, съответстващо на нашето време.
Слово в деня на св. апостол и евангелист Лука
- Детайли
- Св. Лука (Войно-Ясенецки)
В Послание до римляни на св. апостол Павел четем велики думи, които трябва да бъдат положени в основата на живота на всеки християнин: „… любовта е изпълнение на закона“ (Рим. 13:10).
В Първо послание до коринтяни на същия апостол пък четем велик завет, който ни е даден: „Стремете се към любовта…“ (1 Кор. 14:1).
Как следва да разбираме тези думи на големия учител на народите? Те изискват двояко разбиране: чрез изпълнение на Христовите заповеди ние трябва да достигнем такава чистота на сърцето, че да бъде то вместилище на любов към всички хора. А, от друга страна, трябва да станем достойни за любовта на нашите ближни към нас.
В Първо съборно послание на св. апостол Йоан Богослов намираме и обосновка на завета за придобиване на любов: „… който не люби брата си, когото е видял, как може да люби Бога, Когото не е видял?“ (1 Иоан. 4:20).
Послушанието не отменя нуждата от правилна преценка
- Детайли
- Монах Михаил (Хаджиантониу)
Когато казваме, че по природа човек притежава рационалност и здрава логика, ние нямаме предвид западния рационализъм, сиреч рационализирането на всички аспекти на живота, а интелигентността, разсъдливостта, благоразумието, с които човек събира обективно наличните данни и стига до реални изводи. Ако човек не използва правилно разума си и му харесва постоянно да се допитва, да се уверява или, когато например един монах вечно се нуждае от благословение, опирайки се на стареца си, и не съзрява, за да възприема сам реалистично действителността, тогава се случва онова, в което св. Григорий Паламà обвинява Варлаам и подобните нему в своето съчинение За исихастите: „Този човек е виновен, защото изпадна в заблудата на достойните за порицание юдейски свещеници, които пророк Йезекиил обвини, че не са използвали правилно съждението си и „не са различили святото от скверното“.
Тъй като обаче един калугер, който вечно се нуждае от благословение, винаги успява да убеди и разчувства благочестивите християни (понеже те от много рано и добре познават първата добродетел на християнството, от която зависи нашият живот и нашата смърт, а именно „послушанието е живот, непослушанието – смърт“), ще разкажа една кратка, но тъжна история от моя живот, от която до ден-днешен ме боли.
Св. Антоний: Бог се радва за тези, чиито плодове са живи
- Детайли
- Св. Антоний Велики
Продължение от Писмо четиринадесето
ПИСМО ПЕТНАДЕСЕТО
Мои скъпи и благословени чеда, преди всичко моля Бог да ви възнагради с това, което е невидимо, а не само с това, което е видимо, „като имаме пред очи невидимото, а не видимото, понеже видимото е временно, а невидимото – вечно“ (2 Кор. 4:8). Ако аз така се моля за вас, то е поради това, че видях вашите живи и духовни плодове и че сте станали наследство и притежание на Бог-Слово. Ето защо сърцето ми искрено се възрадва. Зная, наистина, че Бог се радва за тези, чиито плодове са също живи и духовни и че Той прави от тях Свое наследство и Свое притежание.
Обаче всички ония, чиито плодове са мъртви, не се смятат за част от Бога. Той по-скоро ги обвинява, според казаното от Него на пророка, за да ги извести: „Викай високо, не се въздържай; дигни гласа си като тръба, и посочи на народа Ми беззаконието му, и на дома Иаковов – греховете му. Те всеки ден Ме търсят и искат да знаят Моите пътища като народ, който уж постъпва праведно и не оставя законите на своя Бог; те искат от Мене праведен съд, желаят да се приближат към Бога: „защо ние постим, а Ти не видиш? смиряваме душите си, а Ти не знаеш?“ – Ето, в деня, когато постите, вие изпълнявате своята воля и от другите изисквате тежки трудове“ (Ис. 58:1-3).
Св. Антоний: Благословението на родителите е сила
- Детайли
- Св. Антоний Велики
Продължение от Писмо тринадесето
ПИСМО ЧЕТИРИНАДЕСЕТО
До вас, мои възлюбени в Господа!
Вие сте се приготвили за Небесното царство и се молихте на Бога да го получите като духовния ви старец. Вие се молихте да отидете там, където той отива, да приемете благословението, което той приема, да получите славата, която той получава, понеже му станахте чеда в истината, благословението и послушанието. Действително послушните деца получават богатствата на техните бащи, тяхната правда и тяхното благословение.
Тъй като молитвите, които тези чеда отправят към Бога, наподобяват на молитвите на техните бащи, поради това и те наследяват техните добродетели, правда и благословения. По същия начин молитвите на Яков приличаха по всичко на тия на неговите отци. Поради това той е получил всичките им благословения и се е удостоил да види духовната стълба и ангелите, които се качвали и слизали по нея. Преди да е получил благословението на отците си, той не е видял нито един ангел, но след това е видял ангелите, които са го благословили.